غيبت يعني پوشيده بودن از چشم هاست نه حاضر نبودن. اگر چه امام مهدي عليه السلام از چشمان مردم غايب استو آنها او را نمي بينند اما آن بزركوار در بين مردم حاضر است و كنار ايشان زندگي مي كند. اين حقيقت در روايات امامان معصوم((ع))به عبارت گوناگون بيان شده است.

امام علي ((ع)) مي فرمايد:

سوگند به خداي علي حجت در ميان مردم است و در راه ها (كوچه و بازار) گام بر مي دارد؛ به خانه هاي آنها سر مي زند؛در شرق و غرب زمين رفت وآمد مي كند؛ گفتار مردم را مي شنود  و برايشان سلام مكند؛ مي بيند و ديده نمي شود تا وقت {معين} و وعده {الهي}.

دومين نايب خاص امام عصر مي فرمايد:

امام مهدي ((ع)) هر سال در موسوم حج، حضور مي يابد. مردم را مي بيند و آنها را مي شناسد و مردم او را مي بينند و او را نمي شناسند.