وقتي امت نيبت به پيامبر و امام قدر نشنلسد و وظايف خود را در برابر او انجام ندهد بلكه اوامر او را نافرماني كنند، خداوند، پيشواي ايشان را از آ»ها جدا مي كند تا به خود آيند و در روزگار غيبت او، ارزش و بر كت وجود او را دريابند و در اين صورت،غيبت امام به مصلحت مردم است گر چه آنها ندانند و درك نكنند.
از امام باقر روايت شده ك:
وقتي خداوند همراهي و همنشيني ما را براي قومي خوش ندارد ما را از ميان آنها بر گيرد.
غيبت يعني پوشيده بودن از چشم هاست نه حاضر نبودن. اگر چه امام مهدي عليه السلام از چشمان مردم غايب استو آنها او را نمي بينند اما آن بزركوار در بين مردم حاضر است و كنار ايشان زندگي مي كند. اين حقيقت در روايات امامان معصوم((ع))به عبارت گوناگون بيان شده است.
امام علي ((ع)) مي فرمايد:
سوگند به خداي علي حجت در ميان مردم است و در راه ها (كوچه و بازار) گام بر مي دارد؛ به خانه هاي آنها سر مي زند؛در شرق و غرب زمين رفت وآمد مي كند؛ گفتار مردم را مي شنود و برايشان سلام مكند؛ مي بيند و ديده نمي شود تا وقت {معين} و وعده {الهي}.
دومين نايب خاص امام عصر مي فرمايد:
امام مهدي ((ع)) هر سال در موسوم حج، حضور مي يابد. مردم را مي بيند و آنها را مي شناسد و مردم او را مي بينند و او را نمي شناسند.
حضرت بقية الله-ارواحنا فداه- خطاب به حسن بن مثله فر مود:
(( به مردم بگو به اين موضع (مسجد جمكران) رغبت كنند و آن را عزيز دارند...
آنگاه نماز تحيت مسجد و نماز امام زمان(عج) را تعليم دادند، سپس فرمودند:
فمن صلّيهُما فكأنَّما صلَّي في البيت التعتيق
هر كس كه اين دو نماز را بخواند همانند اين است كه در خانه كعبه نماز گزاده باشد. ))
پدر او امام حسن عسكرى و مادر ايشان بانويى شايسته به نام «نرجس» بود كه در باره ى ملّيت او روايات بسيار است. مطبق روايتى، آن حضرت دختر«يشوع» پسر امپراطور روم و مادرش از نسل «شمعون» وصى حضرت عيسي (س) است.
در پى اين روايت نرجس در پى خوابى شگفت انگيز مسلمان شد وبه هدايت امام عسكرى(ع) خود را در ميان سپاه روم كه عازم نبرد با مسلمانان بودند قرار داد و همراه جمعي ديگر به اسارت لشكر اسلام در آمد. امام هادي (ع) كسى را فرستاد كه او را خريدارى كند و به سامرا آورد.
حضرت نرجس(س) مدتي در خانه حكيمه خاتون -از خواهران بزرگوار امام هادي- بوده و تحت تعليم و تربيت ايشان قرار گرفته است و مورد احترام فراوان حكيمه (س) بوده است.
حضرت نرجس آن بانويي است كه سال ها پيش در كلام پيامبر بزرگوار اسلام(ص) و امير مؤمنان(ع) و امام صادق(ع) مورد ستايش قرارگرفته و از او بعنوان بهترين كنيزان و سرورآنان ياد شده است.
مادر امام عصر(عج) به نام هاي ديگرى مانند: سوسن، ريحانه، مليكه و صيقل (صقيل) نيز خوانده مي شود.
